Een dagje aan de slag aan het Oosterdok.

Vissen in het centrum van Amsterdam heeft zo’n haar eigen charme. Parkeren valt er niet altijd mee en dus besluit ik om maar met de trein te gaan. Aangekomen bij het Centraal Station staat Rapture consultant Oscar de Leuw mij al op te wachten. De hengels zijn al opgetuigd en twee minuten later zijn we al druk bezig om aan Stationsplein een kunstaasje uit te gooien.



Het is stralend weer vandaag, net boven nul en het ijs ligt hier en daar nog op het water. Wat de vangstverwachtingen betreft zijn wij al tevreden als we vandaag uberhaupt vis gaan zien. Van collega-streetfishers hebben we al begrepen dat het taai is. Hoe taai daar komen we later vandaag wel achter. We kammen het water bij het Stationsplein goed uit maar krijgen geen stootje en we besluiten om te gaan verkassen. Brug over en we gaan verder aan de Oosterdok aan de kant van de Prins Hendrikkade. Rustig vissen we de geijkte plekken af. Dicht langs de kant, tussen de bootjes, langs de meerpalen; kortom alle plaatsen waar je roofvis zou verwachten vissen we af. Daarnaast wisselen we regelmatig van kunstaas en kleur; tot zover helpt niets.



We treffen een paar con-cullega’s die al een paar uurtjes bezig zijn. Geen stootje gezien en zij besluiten dat het wel genoeg is. Wij gaan door en slaan aan het eind van het Oosterdok linksaf en vissen de Oosterdokkade af richting de Mr J.J. van der Veldebrug. Wederom geen leven te zien; de sfeer zit er overigens wel in. We vermaken ons prima, alleen vangen we geen schub. We zijn niet de enige die “blanken” vandaag. De collega’s die wij tegenkomen hebben ook nog niets. De watertemperatuur is maar net boven nul en de conclusie van diegene die wij tegenkomen is dat de vis vertrokken is naar het IJ. Een week geleden was het hier nog top en nu is er geen vis te bekennen.



Brug over, linksaf op de naar de Klimmuur. Als we daar geen vis vangen weet ik het ook niet meer; het alternatief is dan gelukkig wel dichtbij. Na een paar keer gooien krijgen we zowaar beet; dat geeft de burger weer moed. Vangen doen we echter niet veel; de aanbeten die we krijgen zijn heel voorzichtig. Aansluitend aan de Klimmuur begint de Dijksgracht.



Aan de Dijksgrachtskade liggen veel woonbootjes en je vangt er bijna altijd vis. Het is er wel oppassen geblazen met al die rioleringsbuizen en elektriciteitsdraden die er van de kade naar de ligboten gaan. Voor jet het weet haak je zo’n kabel of buis en daar wordt niemand vrolijk van. Oscar vangt op zijn eerste inzet meteen baars; dat geeft de burger weer moed. Enthousiast vissen we verder de gracht af. Het blijft echter bij dit ene exemplaar. Oscar, die hier al jaren een keer per week komt, weet dat dit er nu eenmaal bij hoort. De ene week vliegt de vis bijna de kant op terwijl je een week later alles uit de kast moet halen om een visje te vangen.



Wij sluiten de dag met bak koffie met gebak af bij Hannekes Boom. Binnenkort gaan we zeker nog eens samen op stap.

Gijs Nederlof